طلاق و جدایی به دو دسته سُنی (شرعی) و بِدعی تقسیم می‌شود. طلاق سنی مانند طلاق رجعی و بائن
طلاق بدعی به طلاقی گفته می‌شود، که بدعت (کفر) و حرام است.
انواع طلاق بدعی
1- طلاق زن غیرحامله در حال حیض یا نفاس، در صورتی که شوهرش با او آمیزش کرده باشد و نیز نزد همسرش حاضر باشد و یا زوج (مرد) غایب باشد، اما مدتی که زن بر حسب عادت از پاکی فعلی به پاکی بعدی منتقل می‌شود، صبر نکند.
2- طلاق زن در پاکی‌ای که همسرش در آن با وی نزدیکی کرده باشد در صورتی که زن یائسه یا نابالغ و یا حامله نباشد.
3- سه طلاقه کردن زن، بدون آنکه بین طلاق‌ها رجوعی (بازگشتی) صورت گیرد. البته در این صورت یک طلاق واقع می‌گردد.
طلاق‌های باطل
مصادیق طلاق باطل بیش از طلاق بدعی است، مانند:
* طلاق با الفاظ کنایی (اشاره) ی
* طلاق بدون گرفتن شاهد
از این رو، طلاق باطل اعم از طلاق بدعی خواهد بود.
طلاق واجب به چه طلاقی گفته می‌شود؟
هرگاه عدم وقوع طلاق و جدایی باعث شود، حقی از حقوق زن پایمال شود یا در معرض ضایع شدن حق قرار بگیرد، بر مرد واجب است، همسر خود را طلاق بدهد.
همچنین طلاق در ایلاء (سوگند شوهر بر خودداری از هم‌خوابگی با همسرش به منظور آزار دادن او) و ظِهار (نوعی طلاق در زمان جاهلیت) در فرضی که مرد حاضر نشود با پرداخت کفاره از ایلاء یا ظِهار دست بکشد.
همچنین در طلاق‌های قضایی یعنی اگر حاکم شرع به جهت عسر و حرج (سختی و مشقت) غیرقابل تحمل زوجه (زن) یا به جهت ترک انفاق و ندادن خرجی از سوی شوهر، وی را به طلاق همسرش محکوم کند بر زوج واجب است که حکم حاکم را اجرا نماید.
همچنین مصادیق دیگری از طلاق واجب نیز قابل تصور است مانند: آنکه مردی به دروغ زوجیت و زناشویی را انکار نماید و در نتیجه زن به دلیل نداشتن مدرک نتواند زوجیت خود را ثابت نماید، بر چنین مردی واجب است که آن زن را طلاق بدهد.
طلاق مستحب
اگر زندگی مشترک زوجین (زن و شوهر) دچار اختلاف شود به طوری که امیدی به اصلاح آنان نباشد و آن دو در اثر چنین اختلافاتی در معرض ابتلاء به گناه باشند، تحقق طلاق مستحب است.
طلاق مکروه (ناپسند)
طلاقی مکروه است که زن و شوهر در عین تفاهم اخلاقی با یکدیگر، اختلافاتی دارند که با راهنمایی، دخالت یا توصیه دیگران قابل حل می‌باشد.
همچنین مصادیقی مانند اینکه مرد در مریضی که موجب فوت شود، زن خود را طلاق دهد تا زن از ارث محروم شود.
- ۰۱/۰۱/۱۴